Andrzej Pilipiuk (Tomasz Olszakowski) urodził się 20 marca 1974 roku w Warszawie. Ukończył studia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Obecnie mieszka i pracuje w Krakowie. Debiutował 1996 roku na łamach miesięcznika „Fenix” opowiadaniem „Hiena”, otwierającym cykl opowieści o przygodach Jakuba Wędrowycza — wiejskiego egzorcysty amatora. W ciągu czterech lat na łamach „Fenixa”, „Fantastyki” i „Portalu” opublikował blisko 30 opowiadań. Utwory te, nasycone ciepłym, nieco rubasznym humorem, zjednały mu liczną rzeszę Czytelników. Część z nich zebrano w tomach: „ Kroniki Jakuba Wędrowycza”, „Czarownik Iwanow”, „Weźmisz czarno kure” oraz „Zagadka Kuby Rozpruwacza”.
Uzyskał dwukrotnie nominacje do prestiżowej nagrody literackiej im. Janusza A. Zajdla w kategorii opowiadanie roku (1997, 1998) oraz do Śląkwy (nagroda Śląskiego Klubu Fantastyki) w kategorii pisarz roku (1998). Jest również autorem dylogii „Kuzynki” i „Księżniczka”. Za otwierające ją opowiadanie otrzymał w 2003 roku nagrodę im. Janusza Zajdla — najwyższe odznaczenie, jakie może w naszym kraju zdobyć pisarz-fantasta. Z twórczością Zbigniewa Nienackiego zetknął się w wieku dziewięciu lat. Kolejne powieści o przygodach Pana Samochodzika wywarły na nim wstrząsające wrażenie. Nie sądził, że kiedyś dane mu będzie napisać dalszy ich ciąg...
Pan Samochodzik i...[]
Do tej pory w serii „Pan Samochodzik i...” napisał tomy pt.: Arka Noego, Rubinowa Tiara, Tajemnice warszawskich fortów, Zaginiony pociąg, Sekret alchemika Sędziwoja, Zaginione poselstwo, Łup barona Ungerna, Zagubione miasto, Wynalazek inżyniera Rychnowskiego, Potomek szwedzkiego admirała, Ikona z Warszawy, Czarny książę, Więzień Jasnej Góry, Brązowy notes, Adam z Wągrowca, Mumia egipska, Diable wiano, Relikwiarz świętego Olafa oraz Zamek w Chęcinach.